τυροκόπτης

ο, Ν

εργαλείο με σειρά ελασμάτων ή συρμάτων που χρησιμοποιείται για τον τεμαχισμό τού τυροπήγματος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τυρός / τυρί + κόπτης (< κόπτω), πρβλ. νυχο-κόπτης].